Zag nog twee beren

Vanochtend zijn we rond negen uur wakker geworden. Nadat we goed en wel opgestaan waren hoorde Mirjam iemand roepen vanuit het bos. Op een gegeven moment verstonden we "HELP". Dus ik er op af. Sinds ons avontuur van gisterenavond had ik (ook tijdens de wandeling) steeds een stok bij me, om in ieder geval de elks te kunnen laten schrikken, als we in het nauw zaten. Na een stukje te hebben gerend, zag ik tussen de struiken onze vriendin van gisteren (de elk dus) die nu een hardloopster achter een boom in het nauw dreef. Ze sprak nederlands (het meisje, niet de elk), dus moest ik haar wel helpen.

Ik ben tot op een meter of tien genaderd en heb hetzelfde gedaan wat de amerikaan gisteren deed. Geluid maken en met een stok tegen de boom slaan (afkijken is ook een kunst ;). Ook wat heen en weer (van boom naar boom) lopen om de elk af te leiden. Op een gegeven moment was er wat ruimte en keek de elk mijn kant op en kon het meisje langzaam een paar bomen verder naar achteren sluipen. Daarna konden we allebei weg rennen. Een meter of dertig bij de elk vandaan bleek genoeg te zijn.

We hebben nog even ontbeten en hebben de tent afgebroken en zijn weer vertrokken. Eerst zijn we even door Jasper (het dorp) gereden en hebben we de auto weer afgetankt. Vervolgens zijn we weer naar het zuiden richting Banff getrokken. Bij de Athabasca Falls zijn we even gestopt om de waterval te bekijken. Deze is ook echt de moeite waard. Cor en Loes zijn daar volgens ons ook geweest, want we hebben een paar foto's die verdacht veel lijken.
De watervallen zijn de moeite waard. Het enige dat minder was is dat ik een eekhoorntje heb aangereden, toen ik de afslag naar de watervallen toe nam. Toen we na het bekijken van de waterval terug kwamen, lag hij dood op de weg. Minder... Maar niets meer aan te doen.

Na wat kilometers gereden te hebben en we alweer in Banff (het park) waren, zagen we een groot aantal wagens langs de weg staan. Stoppen dus. We keken naar iets wat op een Grizzly leek. Snel uit de auto met de camera. Helaas stond die verkeerd ingesteld en rende de beer de struiken in. Dan maar door rijden. Toen bedachten we dat we misshien toch nog even hadden moeten wachten en zijn we terug gereden om te kijken of hij weer te voorschijn kwam. En inderdaad hij kwam weer terug op een plek waar je hem kon zien. De auto's stonden nu een meter of honderd verder. Het was geen Grizzly, maar een 'gewone' bruine beer (5). Er staan meer foto's op de fotopagina.

Na het nemen van de foto's zijn we verder gereden. Op een gegeven moment wilden we even rusten en zijn we een parkeerplek opgedraaid. Op de thermometer stond dat het buiten slechts twee graden was. We hebben het niet gemerkt. De zon stond lekker te branden, dus het voelde heerlijk aan. Ik heb nog wel even een foto genomen, omdat het sneeuwde. We zaten dan ook wel redelijk hoog. Tijdens het rijden in de bergen hebben we ook de 16 graden wel gezien. Toch is het wel grappig om het te zien regenen in juni.

Daarna hebben we toch de toeristische route genomen vanaf Lake Louise naar Banff, de 1A. Ergens halverwege zagen we weer een aantal auto's stoppen op de weg. Hier bleek dus nog een (bruine) beer(6) te lopen. Zie foto. Helaas konden we niet dichterbij komen, omdat er een grote RV voor bleef staan, totdat de beer weer wegliep :( Erg flauw. Maar goed, gelukkig hebben we een telelens. Op de fotopagina staan nog een aantal foto's.

Voor de liefhebber (en omdat we het zelf ook mooi vinden) heeft Mirjam nog wat foto's gemaakt van de grote vrachtwagens, zoals ze hier rondrijden. Ze komen je soms met 120 voorbij suizen. Vrachtwagens mogen hier gewoon 110, net als de rest van het verkeer. Bij de andere foto's staan er nog twee. We zijn nog op zoek naar een rode.